تازه ترین عکس ارسالی تلسکوپ جیمز وب از فضا، جزئیاتی بی سابقه از مرکزی متراکم در دل کهکشان راه شیری - دنیای با نشاط مدرسه

تلسکوپ فضایی جیمز وب در تازه ترین عکس ارسالی خود از فضا، جزئیات بی سابقه ای را از مرکزی متراکم در دل کهکشان راه شیری به تصویر کشیده است که اخترشناسان هنوز برای آن توضیحی ندارند.

در این تصویر کمان سی (Sagittarius C) دیده می گردد؛ ناحیه ای ستاره زا که در فاصله 300 سال نوری از سیاه چاله مرکزی راه شیری موسوم به کمان اِی (Sagittarius A) واقع شده است.

حدود 500 هزار ستاره در تصویر قابل مشاهده هستند که از جمله آنها می توان به خوشه ای از ستاره های نوزاد در حال شکل گیری، یا همان پیش ستاره ها، اشاره نمود. به گفته ناسا این پیش ستاره ها که هنوز در حال افزایش جرم هستند، همانند شعله های آتشی بزرگ در میان یک ابر تاریک فروسرخ می درخشند.

ساموئل کرو، محقق مقطع دکترا در دانشگاه ویرجینیا و از پژوهشگران اصلی تیم رصد، در این باره گفت: هرگز هیچ داده فروسرخی در این منطقه و با سطح وضوح و حساسیتی که با تلسکوپ جیمز وب دریافت می کنیم وجود نداشته است. بنابراین برای نخستین بار است که در اینجا ویژگی های زیادی را به چشم می بینیم.

او اضافه نمود: تلسکوپ جیمز وب جزئیات فوق العاده ای را نشان می دهد و به ما امکان می دهد شکل گیری ستاره ها را در این نوع محیط، به روشی که قبلاً امکان پذیر نبود، مطالعه کنیم.

یکی از ستارگان کوچک شکار شده در این تصویر به وسیله تلسکوپ وب، پیش ستاره ای است که جرم آن به بیش از 30 برابر خورشید می رسد.

آنچه درباره این عکس لازم به ذکر است این است که یک ابر متراکم مانع از رسیدن نور بیشتر به عدسی وب شده و در نتیجه فضایی که در تصویر نشان داده شده بیشتر از آنچه که هست خلوت به نظر برسد. اگر چنین لایه ای از غبار وجود نداشت، تعداد ستاره های بیشتری رصد می شدند.

سیاه چاله بزرگ مرکز کهکشان راه شیری موسوم به کمان ای در فاصله 300 سال نوری از محل ثبت شده به وسیله تلسکوپ جیمز وب

روبن فدرانی، یکی از محققین این پروژه در موسسه اخترفیزیک اندلس در اسپانیا، گفت: ابرهای گازی متلاطم و مغناطیسی ای وجود دارند که در حال شکل دادن ستاره ها هستند. این ابرها با بادها، فوران ها و تشعشعات خود بر محیط گازی اطراف تأثیر می گذارند.

به گفته ناسا، منطقه ای از گاز هیدروژن یونیزه شده که قبلا دیده نشده بود نیز با رنگ فیروزه ای در اطراف ابر متراکم غبار در تصویر دیده می گردد. این ناحیه، که آژانس فضایی اروپا آن را حاوی شماری ساختارهای سوزنی شکل توصیف می نماید، پرآشوب و نامنظم است و دانشمندان هنوز نمی دانند در درون این ساختارها چه چیزی واقع شده است.

دکتر کرو در این باره می گوید: ستارگان بزرگ کارخانه هایی هستند که عناصر سنگین را در هسته هایشان فراوری می نمایند، بنابراین درک بهتر آنها مانند یادگیری بیشتر داستان منشأ دنیا است.

این منطقه که حدود 25 هزار سال نوری از زمین فاصله دارد، دارای یک مرکز کهکشانی است که اخترشناسان می گویند قصد دارند ستارگان منفرد داخل آن را با یاری تلسکوپ وب مطالعه نمایند. به گفته ناسا، تحقیق در این ناحیه به دانشمندان امکان می دهد به اطلاعات بی سابقه ای در خصوص چگونگی شکل گیری ستاره ها دست پیدا نمایند.

جاناتان تان، استاد بخش نجوم دانشگاه ویرجینیا آمریکا، در این باره می گوید: مرکز کهکشانی متلاطم ترین محیط در کهکشان راه شیری ما است، جایی که می توان نظریه های فعلی درباره تشکیل ستاره ها را در سخت ترین آزمون ها محک زد.