یادداشت، قرارداد راهبردی چین؛ علت شناسی و چند ملاحظه

به گزارش دنیای با نشاط مدرسه، در این تفاهم نامه مسئولان دست اندرکار باید این را هم برای مردم و هم برای شرکت های چینی روشن نمایند که یکی از مطالبات ما افزایش اشتغال ایرانیان و مشارکت موثر شرکت های ایرانی است.

یادداشت، قرارداد راهبردی چین؛ علت شناسی و چند ملاحظه

با ما همراه باشید و با تور ارزان چین از شگفت انگیزترین کشور دنیا دیدن کنید بر روی دیوار چین سلفی بگیرید، از قصر ممنوعه دیدن کنید و در خیابان شانگهای پیشرفته ترین آسیا قدم بزنید.

خبرنگاران- داود عامری

از آنجایی که جزئیات کامل قرارداد همکاری راهبردی بین ایران و چین منتشر نشده است، بنابر این بیشتر تحلیل ها و مطالب منتشر شده در این خصوص حدس بوده و هر کسی با توجه به دیدگاه های خودش در این خصوص اظهارنظرهایی را مطرح می نماید. ما نیز در این یادداشت بر اساس همین کلیات و سابقه ذهنی خود مطالبی را برای یاری به گفتمان سازی ملی تقدیم می کنیم.

علت شناسی این قرار داد:

  1. شرایط تحریم ایران از سوی امریکا و کشور های غربی که روز به روز بر دامنه آن افزوده می گردد، ایران اسلامی را برآن داشته تا با تدبیری، به دنبال بی اثر کردن آن و خروج از این شرایط در عرصه بین المللی باشد و تاکید رهبر معظم انقلاب نیز بر بی اثر کردن تحریم بجای تسلیم در مقابل زیاده خواهی غرب بوده است، لذا برای اینکه بتوانیم غرب را وادار به عقب نشینی کنیم، ناگزیر هستیم به دنبال شرکایی خارج از اردوگاه غرب و البته با توان مالی قابل ملاحظه باشیم. مطالعات شرایط سیاسی و مالی کشور های خارج از اردوگاه غرب نشان می دهد که در شرایط حاضر چین کشوری است مناسب، با قابلیت های لازم برای این منظور، چرا که این کشور از رقبای مالی غرب است و در موارد بسیاری در این حوزه گوی سبقت را ازغرب ربوده و ازطرف دیگر عضو دایم شورای امنیت نیز می باشد که قطعا می تواند بخاطر گره خوردن منافع ملی اش با ایران، نقش بازدارنده ای در مقابل غرب برای ما داشته باشد. نکته مهم این است که این ایران است که چین را انتخاب نموده است و نه چین ایران را.
  2. مرور فرایند افزایش تحریم ها در سال های اخیر که در نهایت منجر به تحریم سخت نفتی نیز شد، مدیران کشور را به این نتیجه رساند که باید شریکی راهبردی برای بازار نفتی خود پیدا کنیم که در طول زمان به جهت وابستگی به فراوری نفت کشورمان، به آسانی و البته به خاطر منافع مشترک زیر بار نسخه های تحریمی غرب نرود. از طرف دیگر در رقابت مالی بین کشور چین و غرب، مدیران چینی بر این نکته واقفند که غالب فراوری نمایندگان نفتی تحت نفوذ و کنترل امریکا هستند، لذا در جریان رقابت های مالی ممکن است روزی ابزار تحریم به خصوص در حوزه نفت متوجه چینی ها نیز گردد، بر این اساس آنها نیز به دنبال یک شریک مطمئن در حوزه انرژی هستند که زیر بار فشار غرب تسلیم نگردد. در این ارتباط شکی نیست که غیر از ایران کمتر کشوری این شرایط را دارد و امتحان خود را پس داده است.

    چند ملاحظه:

    1. با وجود نکات مثبت فراوان در این قرارداد، باید هوشیار بود که امضای قرارداد بلند مدت، تنها به خاطر مقابله با غرب اتفاق نیفتد و ما استقلال تصمیم گیری خود را در آینده از دست ندهیم، چرا که جمهوری اسلامی براساس اصول اسلامی و راهبرد دنیای خود با هیچ یک از ملت های دنیا دشمنی ذاتی ندارد، بلکه به خاطر سیاست های استکباری، ایران و اسلام ستیزانه برخی دولت های غربی، بخصوص امریکا، نظام سلطه و برخی دست نشانده های منطقه ای آن با آنها از در تقابل در آمده، لذا اگر فردا روزی روبرو با عقلانیت و تغییر سیاست های برخی کشورها در مقابل ایران شدیم و منافع ملی ما ایجاب کرد برپایه رعایت اصل عزت، مصلحت، عدالت و منافع ملی خود با هر کشور دیگری که رهبری انقلاب مصلحت دانستند، وارد ارتباط شویم، این قرارداد نباید نقش بازدارنده داشته باشد، چرا که امروز روینمودهای خوبی برای تنظیم قراردادهای راهبردی با روسیه، هند و ... وجود دارد، بنابراین تنظیم این قرارداد همکاری باید منافع ملی ایران اسلامی بعنوان یک اصل مسلم مورد توجه قرار گیرد.
    2. در شرایط حاضر برای تمام کسانی که بخواهند وارد همکاری مالی با ایران شوند، هزینه هایی از سوی غرب ایجاد خواهد شد، لذا ملت ایران با درک این شرایط ، به تفاهم همکاری نگاه نمایند. این سخن بدین معناست که همکاری با ایران باید از جذابیت لازم برخوردار باشد. همانطور که منافع ملی ما برای ما مهم است، منافع ملی شرکای ما نیز برای آنها مهم است. لذا انتقادها ضمن این که باید شنیده گردد، منتقدان نیز ضروری است با درک این شرایط نقد ها و تحلیل های خود را مطرح نمایند.
    3. حجم مخالفت با این قرارداد توسط دشمنان کشور نشان می دهد که مسئولین کشور در حرکت به سمت این قرار داد و ابعاد آن خوب عمل نموده اند.
    4. تجربه نشان داده که رویکرد یکجانبه کشور به سمت کشورهای غربی و بدعهدی ها و روحیه استعمار گری آنها همیشه مانع رشد ما شده و اگر پیشرفتی نیز امروز حاصل شده، به همت فرزندان این ملت بوده است. پس عقل راهبردی حکم می نماید که نگاه به شرق در توسعه ارتباطات راهبردی کشور تقویت گردد. باید کوشش کنیم با تجربه پیروز در این عرصه، راهی نو در ارتباطات بین المللی باز کنیم.

      پیوست نگاری های قرارداد:

      هر قرارداد بزرگی مثل تفاهم نامه همکاری بلندمدت ایران و چین، آثار فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و مالی خود را دارد، لذا ضمن توجه دادن مسئولان به تنظیم پیوست ها به خصوص فرهنگی با بهره گیری از اهل فن، بهتر است مردم را نیز نسبت به موضوع با رعایت احترام کافی به افکار عمومی توجیه و در جریان اهداف و برنامه ها قرار دهیم تا نگرانی ها به حداقل برسد و معاندین و دشمنان نتوانند با تبلیغات مغرضانه، افکار عمومی را علیه برنامه های کشور تهییج نمایند و افکار عمومی و ضمیر بیدار ملت را به سمت دلخواه خود جهت دهند. بی شک مسئولان نهایت کوشش خود را در حفظ منافع ملی به کار خواهند بست، این قرارداد یا هر قرارداد دیگری، بدون حمایت ملی راه به پیروزیت نخواهد برد. بنابراین رسانه های داخلی باید نهایت کوشش خود را به کار گیرند و تصویر درستی از تاثیرات اجرای آن به مردم منتقل نمایند.

      خاتمه سخن اینکه دوست دارم یکی از دغدغه های شخصی خود را در این خصوص مطرح کنم. همه می دانیم یکی از مسائل مهم کشور ما در طی سال های اخیر، بحث اشتغال و ایجاد شغل مناسب برای هموطنان بوده است. لذا در این تفاهم نامه مسئولان دست اندرکار باید این را هم برای مردم و هم برای شرکت های چینی روشن نمایند که یکی از مطالبات ما افزایش اشتغال ایرانیان و مشارکت موثر شرکت های ایرانی است و این رویکرد موجب تقویت قرارداد و پایدار سازی آن خواهد شد.

منبع: خبرگزاری تسنیم
انتشار: 14 اردیبهشت 1400 بروزرسانی: 14 اردیبهشت 1400 گردآورنده: donyaye-baneshate-madrese.ir شناسه مطلب: 830

به "یادداشت، قرارداد راهبردی چین؛ علت شناسی و چند ملاحظه" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "یادداشت، قرارداد راهبردی چین؛ علت شناسی و چند ملاحظه"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید