ورود آقایان ممنوع! - دنیای با نشاط مدرسه

گرچه این روش در ابتدا خیلی جواب داده بود و مورد توجه بچه ها نهاده شد اما به مرور این روش به تکرار رسیده است و گاهی تهیه نمایندگان همچنان درگیر چنین کلیشه هایی می شوند و باز هم فرایند ساخت برنامه هایشان به این صورت است اما با تاسیس شبکه هایی ویژه خردسال، کودک و نوجوان، فراوری برنامه های این گروه سنی سر و شکل درستی به خودش گرفت و مدیران این شبکه ها در طول سال های اخیر کوشش نموده اند با جذب نیروهای خلاق و بهره بردن از ایده های خلاقانه نفس تازه ای به برنامه های خردسالان و بچه ها بدمند تا با حال وهوای بچه های امروز هم همخوانی داشته باشد.

به همین دلیل صرفا به سرگرم کردن بچه ها توجه نکردند و سعی داشته اند در قالب بسته های محتوایی صحیح که خیلی خوب هم کادوپیچ شده است، آیتم های آموزشی هم جا بدهند تا بچه ها هم تماشا نمایند و لذت ببرند و هم یاد بگیرند.

یکی از این برنامه ها، مهد پویا است که به تهیه نمایندگی و کارگردانی سارا روستاپور توانسته جای زیادی را در قلب بچه ها باز کند.

کافی است سراغ بچه ها بروید و به آنها بگویید مهد پویا را می بینند یا نه؟ بدون شک بیشتر آنها جواب مثبت می دهند و خواهند گفت که با این برنامه کاردستی یاد می گیرند یا این که یاد می گیرند چطور غذا بخورند و ... . همه این موارد ما را بر آن داشت تا در یکی از روزهای بهاری میزبان عوامل برنامه مهد پویا باشیم.

نکته قابل تامل این است از آنجا که تهیه برنامه مهد پویا احتیاج به صبر و حوصله زیادی دارد، بالای 90درصد عوامل این برنامه خانم ها هستند و با عشق و علاقه برنامه مهد پویا را برای بچه های خودشان و بچه های ایران زمین می سازند.

فاصله دریافت از برنامه مجری محور

برنامه مهد پویا یک بسته مفرح و آموزشی برای بچه هاست که کوشش نموده اید در قالب آیتم های متنوع همچون کاردستی، آزمایش، آموزش مهارت های اجتماعی، آموزش تغذیه درست و ... به بچه ها هرآنچه ضروری است آموزش بدهید. قبل از شکل گیری طراحی این بسته محتوایی تا چه میزان برنامه های خارجی در حوزه خردسالان و بچه ها را دنبال کردید و آیا برای مبنای برنامه از آن آثار الگو گرفته اید؟

سارا روستاپور، تهیه نماینده و کارگردان: اولین موردی که ما برای ساخت برنامه مهد پویا سراغش رفتیم، این بود برای بچه هایی که مهدکودک نمی فرایند و از دیدن و آموزش بعضی مواردی که در مهد گفته می گردد، برخوردار نیستند، برنامه ای ساخته گردد که برای آنها فایده داشته باشد و آموزش های لازم را ببینند. علاوه برآن قصد داشتیم بسته متنوع محتوایی برای بچه ها آماده کنیم. نمی خواستیم مثل دیگر شبکه های مختلف سیما سراغ برنامه سازی با حضور خاله یا عمو به همراه عروسک ها برویم.

درواقع در شبکه پویا به این نتیجه رسیدیم که مجری محوری را کنار بگذاریم و دنبال جایگزین مناسب محتوایی باشیم.

به همین دلیل نمونه های پیروز جهان اعم از کودک کنجکاو و ... را دیدیم. بعد به ساختاری رسیدیم که عروسک ها در فواصل برنامه حضور داشته باشند اما مجری نباشد.

گرچه برای طرح اولیه از نمونه های پیروز جهان الگو گرفتیم اما بعد آن را ایرانیزه نموده تا با فرهنگ خودمان همخوانی داشته باشد. ضمن این که آیتم ها طراحی خودمان است.

در بخش عروسک پنج عروسک انتخاب کردیم و در قالب آیتم های متنوع هم سعی کردیم خلاقیت بچه ها را شکوفا نموده و مهارت در حوزه های متفاوت را به آنها آموزش دهیم.

مثل آزمایش، کاردستی، بازی، هوش و.... یکی از آیتم های جذاب ما خوب ببین خوب بشنو است که از روش های معکوس بچه ها به موارد مختلف می رسند و با این روش کوشش نموده ایم خلاقیت آنها را بارور کنیم.

همچنین در بخش صداپیشگی عروسک ها نوآوری داشتیم و برخلاف دیگر برنامه ها سراغ عظیم ترها نرفتیم که آنها صداهای بچه هاه دربیاورند، بلکه سراغ بچه های خردسال رفتیم و آنها را به عنوان صداپیشه عروسک ها انتخاب کردیم.

گرچه سختی های خودش را داشت اما می خواستیم از ایده های نو بهره ببریم. علاوه برآن برای راوی برنامه سراغ مریم نشیبا رفتیم که صدای بسیا ر گرم و شیرینی دارد و جذابیت زیادی به برنامه داده است.

زینب پرسم، ناظر محتوایی برنامه: وقتی طرح برنامه مهد پویا به شبکه آمد، ما می خواستیم برنامه به دور از اضافه گویی باشد و علاوه بر ساده بودن، مهارت هایی به بچه ها یاد بدهد تا برای آنها مفید باشد. مرتب با تهیه نماینده، سردبیر و نویسندگان صحبت می کردیم و قسمت به قسمت می خواندیم و هرجا احتیاج به تغییر بود، اعمال می شد.

در فصل قبلی برنامه مهد پویای ما بیشتر روی واحد کارها کار کردیم. یعنی بچه ها با واحدهایی مثل چپ، راست، پر، خالی و ... آشنا شدند اما در فصل دوم برنامه و در قالب قصه و نمایش تا جایی که برنامه اجازه می داد روی مهارت شناخت هیجانات درونی و مدیریت آن کار کردیم و به بچه ها آموزه های لازم را ارائه می کنیم.این که وقتی ناراحت می شوند، چطور رفتار نمایند؟ یا خشمگین شدند، چگونه آن را شناسایی نموده و بعد کنترل نمایند و...

همچنین در بخش های ابتدایی درباره روابط اجتماعی همچون سلام کردن و معرفی خودشان کار کردیم که چطور با دوستانش ارتباط برقرار نمایند و دچار مشکل نشوند. در واقع مهارت گفت وگو را یاد دادیم. علاوه بر آن حواس پنجگانه بچه ها را تقویت کردیم و به آنها یاد می دهیم اول فکر نمایند و بعد جواب سؤال را بدهند.

از دیگر مفاهیمی که برای شبکه اهمیت داشت و در فصل دوم به آن توجه می گردد، حضور خانواده بود. در فصل قبلی خانواده را نداشتیم اما در این فصل خانواده پویا اضافه شدند و در آیتم های کاردستی، آزمایش و... گاهی مادر و بعضی مواقع پدر حضور دارد.

یعنی به بچه ها می گوییم چطور در کنار خانواده تجربه های جدید کسب نمایند. عوامل برنامه هم با دقت همه این موارد را در برنامه اجرا کردند.

تجربه ای متفاوت و جدید

عروسک گردانی برنامه مهد پویا با دیگر برنامه های کودک متفاوت بود، زیرا صداپیشه آن بچه ها بودند و شما به عنوان عروسک گردان باید دهان عروسک ها را به اندازه این تکان می دادید که با حرف زدن بچه ها تطابق داشته باشد. درباره این تجربه تان برایمان بگویید؟

ساناز نظری عباداللهی، عروسک گردان گاو پر زور: عروسک گردانی برنامه مهد پویا خیلی متفاوت با دیگر کارهایی بود که من تجربه نموده بودم. در این برنامه تجربه عروسک گردانی ایستاده را داشتم که در ظاهر ساده به نظر می رسد اما سختی های خودش را دارد. همه باید سر پا بودیم هنگام عروسک گردانی و از یک خط فرضی هم نباید بیرون می زدیم، زیرا دست مان دیده می شد. در مجموع سختی های خودش را داشت، با این حال تجربه جالبی برایم بود. همچنین اولین باری بود که تجربه صداپیشگی کودک را داشتم. شاید باورتان نگردد اما در ابتدا خودم بعضی حرف های بچه ها را متوجه نمی شدم و حتی برایم جدید بود. اما حس خالصانه بچه ها برایم جذابیت داشت. البته عروسک ها در فصل دوم برنامه مهد پویا پیشرفت نموده بودند، زیرا پلک می زدند یا گوش شان تکان می خورد. در مجموع برنامه مهدپویا نه تنها برایم جذابیت داشت، بلکه یاد هم گرفتم و ارتباط خوبی هم با خردسالان گرفتم که چه جهانی قشنگی دارند.

چطور شد عروسک گردانی عروسک گاو پر زور را انتخاب کردید؟

نظری عباداللهی: سری اول برای عروسک گردانی این کار توسط خانم روستاپور انتخاب شدم. از آنجا که با این کاراکتر خیلی خوب ارتباط برقرار کردم و صدای صداپیشه گاو هم را دوست داشتم، در فصل دوم از خانم روستاپور خواستم عروسک گردانی این عروسک را داشته باشم. هر از گاهی برنامه را می بینیم اما وقتی به جمع های خانوادگی می روم که بچه کوچک دارند، به من تاکید می نمایند برنامه مهد پویا خیلی خوب و دلنشین آموزش می دهد و برای بچه ها قابل فهم است.

رزومه کاری مان را بالا نبردیم

یکی از معضلات برنامه های کودک این است که آموزش کاردستی یا حتی خوردن خوراکی ها به گونه ای است که بچه هایی که در مناطق محروم زندگی می نمایند به آن دسترسی ندارند. شما چطور این بخش ها را در برنامه طراحی نموده اید؟

سپیده شاه حسینی، نویسنده: زمانی که ما کار را آغاز کردیم، حتی به بچه های محروم هم توجه می کردیم که آیا کاردستی ای که یاد می دهیم، ابزار آن قابل دسترس است. یعنی همه بچه ها حتی در مناطق محروم هم به آن دسترسی دارند یا نه. همچنین از خوراکی ها می گوییم که بچه ها چه خوراکی هایی باید بخورند، حتما نگاه می کردیم که خوراکی معرفی شده گران نباشد. در واقع کار از چند مرحله فیلتر شده است.

آماری از بازتاب برنامه در مناطق محروم دارید؟

روستاپور: طبق آخرین نظرسنجی ارائه شده به ما برنامه مهد پویا 64 درصد بیننده داشته است که به نظرم این آمار خوبی است. پیامک های زیادی به شبکه زده می گردد یا فیلمی به من نشان دادند که مهد پویا ضبط می گردد و در مهدهای کودک برای بچه ها پخش می گردد.

خانم شاه حسینی شما در بخشی از صحبت تان اشاره کردید که نگاه شما و بقیه گروه به کار کسب درآمد نبود. یعنی بقیه این نگاه را دارند؟

شاه حسینی: منظورم همه نبود. بلکه می خواستم تاکید بکنم همه گروه با جان و دل کار کردند و حتی با وجود این که فرایند فراوری بسیار طولانی بود، اما این موضوع ما را خسته نکرد و این طور نبود که خیلی سریع کار را جمع کنیم. بعضی مواقع شاهد هستیم که کارهای کودک خیلی سریع جمع می گردد اما گروه فراوری مهد پویا وقت زیادی برای تک تک صحنه ها می گذاشت.

هر متن را چند نفر می خواندند و تا زمانی که نوشته سر ضبط برود کلی زمان می برد یا هنگام ضبط من کنار کار بودم، زیرا صداپیشه برنامه بچه ها بودند و اگر احتیاج بود در متن تغییری بدهم تا بچه ها به راحتی صداپیشگی نمایند، این کار را انجام می دادم.برنامه مهد پویا با دغدغه آموزش بچه ها ساخته شده نه با دغدغه بالا رفتن و دیده شدن رزومه کاری!

نخواستیم مهارت ها را با فرم کلیشه ای نشان بدهیم

جهانی بچه ها با وجود سادگی اما مرتب روز به روز تغییر می نماید. برای نگارش و سردبیری برنامه مهد پویا تا چه حد با بچه ها در ارتباط بودید که محتوای برنامه متناسب با احتیاجهای بچه ها شکل بگیرد؟

پریا فتحی، سردبیر: رویکرد کلی ما در این برنامه، توسعه و پرورش فردی به صورت همه جانبه بود. از سوی دیگر نمی خواستیم مهارت های زندگی را در قالب کلیشه ای نشان بدهیم. چشم انداز ما برای ساخت مهد پویا، 20سال دیگر است. در واقع هدف این نبود که بخواهیم صرفا برنامه ای مقطعی بسازیم و آموزش های آن هم بعد از تمام شدن برنامه از ذهن بچه ها پاک گردد، بلکه می خواستیم مهارت ها را به شکل درست به بچه ها یاد بدهیم که نتیجه آن را 20سال بعد ببینیم.

به همین دلیل چشم انداز ساخت برنامه مهد پویا با سرپرستی خانم روستاپور، طراحی بلندمدت شد تا در آینده شاهد بچه هایی باشیم که ضمن اعتماد به نفس بالا نسبت به مهارت های اجتماعی و زندگی شناخت دارند. من مرتب با بچه ها در ارتباطم و همه گروه با هم کوشش کردیم تا احتیاجهای بچه ها را به واسطه تهیه این برنامه تأمین کنیم.

شاه حسینی: از روزی که کار را آغاز کردم، هم معلم بودم و هم نویسنده. بنابراین از تجارب و شناختی که در کار کودک داشتم، بهره بردم. البته با دیدگاه تازه خانم روستاپور. او هیچ وقت به کار نگاه تجاری نداشته و ما هم به عنوان نویسنده این طور نبود که در خانه بنشینیم و بعد از نگارش سناریو آن را ایمیل کنیم و کارمان را تمام کنیم.

از روزی که برای نگارش مهد پویا صحبت کردیم، دائم با هم بودیم و کار گروهی جلو رفت. مرتب با خانم فتحی جلسه می گذاشتیم و احتیاج بچه ها را آنالیز می کردیم و بعد با خانم پرسم، ناظر محتوایی کار را مورد آنالیز قرار می دادیم. البته باید به این نکته هم اشاره کنم ما همه مادر هستیم و بچه هایی در این سن هم داریم و می خواستیم برنامه ای بسازیم که برای بچه ها ثمربخش باشد و حتی اتفاقی که در مهدهای کودک نمی افتد، ما به بچه ها یاد بدهیم.

یعنی مهدهای کودک را رد می کنید؟

شاه حسینی: نه رد نمی کنم اما باید توجه داشته باشید مهدکودک در تهران و شهرهای عظیم، توسعه یافته و به روز است و با روان شناس در ارتباط هستند و نمی توان این موضوع را به همه مهدهای کودک حتی در شهرهای عظیم هم تعمیم داد.

فتحی: ما نمی گوییم مهد کودک بد است یا دید تجاری دارند و روی صحبتمان به ارگان خاصی نیست اما واضح است مهدهای کودک با سیستم بهزیستی و محتوا به گونه ای است که می خواهند جای خالی والدین را به نوعی برای ساعت هایی برای بچه ها پوشش بدهند. در حالی که با توجه به سرعت سال های اخیر و احتیاج جامعه، رویکرد مهدهای کودک هم باید تغییر کند.

برنامه مهد پویا بنیانگذار این تغییر است که شرایط آموزش را به گونه ای پیش می برد که بازتابش در آینده جوانانی با اعتماد به نفس باشد که واقعیات را ببینند، درباره اش حرف بزنند و زندگی نمایند و اگر با چالشی رو به رو شدند از ابزارهای شناخت مهارت اجتماعی و زندگی که از کودکی آموزش دیده اند، بهره ببرند.

این ابزارها با معجزه به دست ما نمی رسد و بر گرفته از درون، فکر، خلاقیت و ذهن نقاد ماست. ما برای این بستر کار می کنیم که احتیاج به پرورش دارد مثل جواهری که به مرور تراش می خورد.

به عنوان نمونه ما در برنامه به بچه ها مهارت نه گفتن را آموزش می دهیم. گرچه این مهارت در کودک نمود بیرونی ندارد اما واضح است به سن من و دوستانم برسد باید بداند چطور نه بگوید که این مساله به صورت گروهی و جانانه و به رهبری خانم روستاپور در برنامه مهد پویا اعمال شده است.

خوردن هویج را در میان بچه ها جا انداختیم!

چطور شد به این نتیجه رسیدید که کارتان را سخت تر و از بچه ها برای صداپیشگی بهره ببرید؟

روستاپور: من چند نمونه کار خارجی دیده بودم که از صدای بچه استفاده نموده بودند. البته در حد مهد پویا، هیچ کدام از صدای بچه ها استفاده ننموده بودند و فقط به چند کلمه محدود می شد. اما وقتی که به طراحی برنامه مهد پویا فکر می کردم، احساسم این بود که اگر از عظیمسال استفاه کنم برای صداپیشگی، حتی با وجود این که صدایشان را مثل بچه ها ظریف می نمایند، اما ناخودآگاه دایره لغات شان با بچه ها تفاوت دارد. البته وقتی بچه ها صحبت می نمایند، با این که بعضی کلمات را درست ادا نمی نمایند یا خیلی مفهوم نیست اما برای خودشان قابل فهم است.

ضمن این که عظیمسالان هر کاری هم نمایند باز هم جنس صدای بچه ها ظرافت خاصی دارد. به همین دلیل بچه ها را به عنوان صداپیشه انتخاب کردم و برای هر یک از عروسک ها تکه کلام هایی گذاشتیم که باید بچه ها می گفتند.

مثلا گاو پرزور می گفت من پرزور هستم، ولی شخصیت آرامی داشت اما خرگوش می گفت من خرگوش باهوشم، هویج خوشمزه است یا این که سعی کردیم خوردن هویج را در میان بچه ها جا بیندازیم. یا خرس همواره می گفت مهربان باشید و به بچه ها مهربانی را یاد می داد. موقع نگارش مرتب به خانم شاه حسینی می گفتم بیایم به وسیله این برنامه چند تا خوراکی که گران نیست و خوردن آن برای بچه ها خوب است، آموزش بدهیم.

از چند بچه تست گرفتید؟

روستاپور: من در اینستاگرام و کانالم فراخوان دادم و از مادرها خواستم جملاتی را از بچه ها ضبط نمایند و صداها را بفرستند. فکر می کنم 100 تا 150 بچه صدا فرستادند که از میان آنها صداهای متفاوت و شیرین را انتخاب کردم. تا این که به 20 بچه رسیدیم و بعد از میان آنها باز هم باید به تعداد کمتری می رسیدیم و نگاه کردم که ببینم کدام یک از بچه ها همکاری شان بیشتر است و وقتی از مادر جدا می شوند و پشت میز صدا می نشینند، گریه نمی نمایند.

چطور دیالوگ ها را به بچه ها یاد می دادید؟

روستاپور: واقعا فرآیند فراوری پیچیده و طولانی بود. بگذریم از این که تا مرحله نگارش و بعد از آن چقدر زمان طی کردیم، ولی باید تک تک دیالوگ ها را به بچه ها می گفتم و آنها ادا می کردند. گاهی بچه ها دوست داشتند حرف های خودشان را بزنند، به همین دلیل اول باید به حرف هایشان گوش می دادم و بعد ضبط را آغاز می کردم. بعد از همه اینها صداگذاری و... هم باید طی می شد. به همین دلیل فراوری برنامه مهد پویا طولانی شد.

بچه ها وقتی پشت میز صدا می نشستند، بی قراری نمی کردند؟

روستاپور: بچه هایی که انتخاب کردیم این مسائل را نداشتند، البته همان طور که گفتم وسط چند تا کلمه ای که باید می گفتند، نیم ساعت درباره چیزهای دیگر حرف می زدند و من باید صبر می کردم تا حرف شان تمام گردد. شاید باورتان نگردد با این که ضبط هر بچه در نهایت دو ساعت باید طول می کشید، ضبط هر بچه بالای 15 ساعت زمان می برد و این کار گروه را سخت می کرد.

البته من سعی کردم بچه هایی را انتخاب کنم که در خانه توسط مادرهایشان آموزش های خوب را دیده باشند. مثلا دختر خانم شاه حسینی که یکی از صداپیشه های ما بود در بخش کاردستی وقتی به او قیچی می دادم بلد بود که چطور با قیچی کار کند. دیگر بچه ها هم با این فاکتور انتخاب کردم اما خب برای صداپیشگی ماجرا زیاد داشتیم و زمان زیادی می برد.

شاه حسینی: یکی از نکات قابل تامل برنامه مهد پویا، آموزش غیرمستقیم بود و بچه ها واقعا از این برنامه یاد می گیرند، حتی دختر خودم وقتی برنامه را تماشا می نماید بعد از آموزش کاردستی از من می خواهد متناسب با کاردستی ابزارش را فراهم کنم. البته نه ابزار زیاد، بلکه محدود. مثلا می گوید مامان به من شانه تخم مرغ بده و بعد طبق برنامه کاردستی را درست می نماید.

به بچه ها یاد دادیم که معلولیت تنهایی نیست

شما به واسطه عروسک فیل به معلولیت بچه ها هم پرداخته اید. چطور شد عروسک با این ویژگی طراحی شد؟

فتحی: یکی از قشنگی های برنامه، دیدن، لمس، کنار آمدن و درک کردن است که در این برنامه به بچه ها آموزش می دهیم. ما در این برنامه به بچه ها یاد می دهیم که معلولیت، محدودیت و تنها بودن نیست. به همین دلیل وقتی عروسک فیل نمی توانست حرف بزند، همه درکش می کردند. علاوه بر آن به مفهوم همدلی پرداختیم که الان احتیاج جامعه است و باید بچه ها این مفهوم را متوجه شوند.

خودتان یا فرزندتان بیننده برنامه هم بودید؟

فتحی: فرزندم عظیم است، ولی خودم برنامه را می بینم و هر قسمت از آن یادآور اتفاقاتی است که در راستا ساخت برنامه مهد پویا طی کردیم.

روستاپور: من همراه دخترم نهال بارها بارها این برنامه را دیدم. حتی تکه کلام خرگوش را بارها دخترم در خانه می گوید.

شاه حسینی: فرزند من یکی از صداپیشه های برنامه مهد پویاست. او هم مثل دیگر بچه ها تست داد. سپیناز خیلی دیر به حرف افتاد و من او را به کلاس های گفتار درمانی می بردم. وقتی سپیناز برای این برنامه تست داد بعضی کلمات را سخت ادا می کرد یا بامزه می گفت، ولی در تست قبول شد. در مجموع من و دخترم هم برنامه مهد پویا را خیلی دنبال می کنیم.

توجه به اصول تربیتی

مجریان معمولا به دنبال دیده شدن هستند، به همین دلیل علاقه زیادی به اجرا دارند. شما با این که مجری هستید و تهیه نمایندگی برنامه مهد پویا را به عهده دارید، جالب است مجری را حذف نموده و مریم نشیبا را برای راوی برنامه انتخاب کردید؟

روستاپور: این تصمیم گروهی بود من نمی توانم بگویم تشنه دیده شدن نیستم، ولی چون تجربه خوبی با برنامه رنگین کمان داشتم، بنابراین از این دوره گذر کردم. نه این که اجرا را دوست نداشته باشم، بلکه می خواستم از قالب کلیشه ای بیرون بیایم. به همین دلیل مجری را حذف کردم. بعضی به من می گویند که چرا در آیتم کاردستی به عنوان مادر حضور دارم اما کلام ندارم. من هم تاکید کردم که هدف ما این بود که نشان بدهیم مادر می تواند کنار فرزندش باشد و به او در کاردستی یا آزمایش و... یاری کند.

نظری: وقتی حرفی از سوی عظیم ترها به بچه ها گفته می گردد، آن قدر تاثیرگذار نیست که یک عروسک می گوید، زیرا بچه ها با عروسک ها همذات پنداری می نمایند یا در این برنامه به بچه هایی که دوست ندارند صبحانه بخورند آموزش داد که خوراکی های مفید را بخورند.

زینب پرسم، ناظر محتوایی برنامه: اتفاقا خانم نشیبا دانای کل تسهیل گر است و با رفاقت و صمیمانه با بچه ها صحبت نموده و به هیچ وجه امر و نهی نمی نماید.

بخش های کاردستی، آزمایش طراحی خودتان بود یا برگرفته از برنامه های خارجی؟

روستاپور: ابداع خودمان بودم. البته همان طور که تاکید کردم کلی برنامه دیدم ولی طراحی آیتم ها را خودمان انجام دادیم.

پرسم: من باید به نکته ای اشاره کنم این که شبکه کودک جزو معدود شبکه هایی است که نهایت اصول تربیتی را در کارهایی که می سازد، رعایت می نماید و کار از فیلترهای زیادی رد می گردد و احتیاج است که گروه سازنده شکیبا باشند. ما متخصصان زیادی در حوزه متفاوت داریم تا از همه جوانب کار مورد آنالیز قرار بگیرد. هم فنی و هم محتوایی. با دکترای علوم تربیتی صحبت می کنیم و برای برنامه مهد پویا از دکتر موسی زاده یاری گرفتیم و هر بخشی از برنامه مورد آنالیز نهاده شد. البته این فقط شامل حال برنامه مهد پویا نیست و درباره برنامه های دیگر اتفاق می افتد و ما اصول تربیتی را برای همه برنامه ها مورد توجه قرار می دهیم.

هنگام پخش برنامه مهد پویا، والدین به شما درخواست داده اند که صدای بچه هایشان در برنامه باشد؟

روستاپور: بله، چنین بازخوردهایی داریم و من از آنها می خواهم فایل صدا بفرستند، چون بچه ها عظیم شدند و من دنبال صداهای خاص بچه هاه هستم. در حال حاضر هم مجوزهای فراوری فصل سوم مهد پویا صادر شده و باید کار را آغاز می کنیم. البته در فصل جدید هم آیتم های متنوع به برنامه اضافه می گردد. عروسک ها هم متفاوت می شوند و می خواهیم عروسک ها از حالت مکانیکی خارج شوند و از دست های آنها هم استفاده کنیم.

قرار نیست در فصل جدید برنامه مهد پویا از فرد دیگری برای راوی بهره ببرید؟

دلم می خواهد در کنار خانم نشیبا با خانم عذرا وکیلی هم همکاری کنم. باید حافظ این صداهای ماندگار شیرین باشیم.

باید برای بچه ها سریال ساخته گردد

برای این که در برنامه مهد پویا، بحث آموزش به تکرار نرسد از چه راهکارهایی بهره می برید؟

فتحی: ما سعی می کنیم از شیوه های جدید استفاده کنیم. به قول معروف از شیوه های معلمی. سازمان بهداشت جهانی برای انتقال مهارت ها سه شیوه اعلام نموده که ما در برنامه مهد پویا از سه شیوه استفاده می کنیم. در مجموع کوشش داریم در قالب بخش های متنوع مهارت های متفاوت را به بچه ها آموزش بدهیم برای خودآگاهی، ارتباط موثر و کنترل هیجانات شان ضروری است و در این باره قدم های عظیمی را برداشته ایم.

شاه حسینی: سعی نموده ایم بخش های متفاوتی را طراحی کنیم که بچه ها حدس نزنند ما می خواهیم چه چیزی را بگوییم. بچه ها قصه را دوست دارند و در قالب قصه، عروسک ها و... مهارت های متفاوت را یاد می دهیم.

در همه این سال ها که برای بچه ها برنامه های متعددی فراوری و اجرا کردید، فکر می کنید تا چه میزان دین تان را به بچه ها ادا نموده اید؟

روستاپور: لحظه ای که من وارد سازمان شدم با خودم گفتم می گردد یک روزی بچه ها من را خاله صدا نمایند. فکر کنم مرغ آمین همان لحظه رد شد (با خنده)خیلی وقت ها والدین من را می بینند تاکید دارند درباره خوابیدن، تغذیه و... به بچه ها آموزش بدهم. دیدن چنین بازخوردهایی نشان می دهد تاثیرگذار هستیم. پس باید روی بچه ها سرمایه گذاری گردد.

به نظرتان سرمایه گذاری مناسب صورت می گیرد؟

روستاپور: نه، جدی نیست. شبکه کودک تنهاست و بودجه کمی به این شبکه اختصاص پیدا می نماید. در حالی که باید بودجه خوبی داده گردد تا کارهای ویژه سنی بچه ها ساخته گردد. رسانه همواره تاثیرگذار است و در بحران کرونا نشان داد با تشکیل مدرسه تلویزیونی و دیگر برنامه ها می تواند آموزش لازم را به مخاطبان بدهد. پس باید به بچه ها توجه کنیم. در حال حاضر ما سریال کودک نداریم و بچه ها باید پای سریال عظیمسالان بنشینند و این بد است. باید هم بودجه اضافه گردد و هم نظارت. گاهی شاهد هستیم با هزینه بالا و به اسم کودک برنامه هایی فراوری می گردد که برای بچه ها مناسب نیست اما ما در شبکه کودک مدیر جوان و سختگیری داریم که همراه با تیم شان به کارهایی که ساخته می گردد نظارت کامل دارند. این طور نیست ما همه قسمت های برنامه را بسازیم و بعد تحویل بدهیم. بعد از ساخت یک قسمت باید تحویل داده گردد تا همه موارد آن مورد آنالیز قرار بگیرد.

سری جدید پاشو پاشو کوچولو ساخته می گردد؟

روستاپور: من مجری این برنامه هستم و تهیه نماینده فرد دیگری است. قرار شده فصل جدید این برنامه در 40قسمت ساخته گردد که من هم به عنوان مجری حضور داشته باشم.

دخترم من را خاله سارا صدا می نماید!

مادر بودن تا چه میزان به شما یاری نموده تا بیشتر در جریان احتیاجهای بچه ها قرار بگیرید؟

روستاپور: قبل از پاسخ به پرسش شما باید مورد جالبی بگویم و این که دخترم در خانه من را خاله سارا صدا می نماید و هر چه به او می گویم مامان سارا هستم، باز هم می گوید خاله سارا (با خنده) همواره دلم می خواست دختر داشته باشم، حتی مشخصات ظاهری دختری که داشته باشم همواره در ذهنم بود و همانی است که الان نهال هست. مسلما مادر بودن خیلی به من در برنامه سازی یاری نموده و می دانم احتیاجهای بچه های چیست و باید چطور عمل کنم. ضمن این که مادر بودن باعث شده هم شکیباتر شوم و هم آرام تر.

یک خاطره تلخ و یک خاطره شیرین بگویید.

روستاپور: روزی که عروسک چرا رفت، به شدت افسرده شدم و برایم روز سختی بود و در عین حال تجربه عجیب. این خاطره تلخم بود و خاطره شیرین باید بگویم یک روز برنامه رنگین کمان در کانون پرورش فکری بچه ها و نوجوان بود. مادری کنار آمد و گفت دختر سه ساله اش به نام فاطمه سخت مریض است و شیمی درمانی می گردد اما اخیرا برای شیمی درمانی همکاری نمی نماید. دیدن فاطمه من را به دوران کودکی برد که خودم هم بیماری سختی داشتم و شیمی درمانی می شدم و معجزه خدا بود که خوب شدم. همان موقع به مادر فاطمه گفتم جلسه شیمی درمانی فاطمه را به من بگوید و من هم یک عروسک خریدم و کنارش رفتم. با این که شیمی درمانی مراحلش سخت بود، می دیدم فاطمه بغضش را می خورد تا پیش من گریه نکند. جالب است بعد از چند جلسه مادر فاطمه تماس گرفت و گفت او خوب شده است. هنوز هم با فاطمه در ارتباط هستم. حالا برای خودش خانمی شده و دانشگاه می رود.

فاطمه عودباشی - رسانه روزنامه خبرنگاران