سرگذشت یک دانه برف از شروع تا سرانجام - دنیای با نشاط مدرسه

برف که فرم جامد باران است، تشکیل شده از میلیون ها کریستال یخی است. زمانی که قطرات آب در ابرها یخ می زنند، برف فراوری می شود. برای آن دمای هوا باید میان منفی 4 درجه تا منفی 20 درجه سانتی گراد باشد.

تحت این شرایط سفر کریستال های برفی به سمت زمین شروع می شود. اندازه آنها در ابتدا تنها 1/ 0 میلی متر است و شش گوش هستند. این فرم شش گوش بر می شود به ساختار کریستالی مولکول های آب.

مرحله اول راه آنها در میان ابرها شروع می شود. در آنجا بیشتر و بیشتر بخار آب به این کریستال ها می چسبد و آنها را بزرگتر و گوناگون تر می نماید. فرم های گوناگونی که تشکیل می شوند، به دما و رطوبت هوا و اندازه باد بستگی دارند.

فرمی که اغلب فراوری می شود کریستال هایی با شاخه های متعدد هستند. این نوع کریستال از همه فرم ها شناخته شده تر است. اما کریستال ها زمانی به دانه های برف تبدیل می شوند که زیاد باشند؛ یعنی زمانی که چند کریستال با هم ترکیب شوند.

حدود یک ساعت طول می کشد تا یک کریستال برفی به زمین برسد. اگر دمای هوا بیش از منفی 5 درجه سانتی گراد باشد و هوا رطوبت بالایی داشته باشد، دانه های برف بزرگتری تشکیل می شوند. اما در منطقه های که درجه هوا بسیار پایین است - برای مثال در منطقه ها قطبی - دانه های برفی حتی به صورت سوزن به زمین فرود می آیند.

برای ساختن یک آدم برفی هر نوع برفی مناسب نیست. دانه های برفی ای که خیس تر هستند برای ساخت آدم برفی مناسب ترند. اما برفی که خشک و به صورت پودر است، برای این کار مناسب نیست. اما این نوع برف بیشتر بر روی زمین می نشیند و به همین دلیل برای وجود یخچال های طبیعی ضروری است.

ساخت یخچال های طبیعی بیش از یک سال زمان می برد. پس از مدتی رنگ آنها تغییر می نماید و به رنگ های آبی و سبز جلوه می نمایند.

منظره ها زمستانی در اصل سفید رنگ نیستند. اما برف چون از آب تشکیل می شود، بی رنگ است و در اصل سفید نیست. این کریستال های برف هستند که فریب رنگ سفید را نقش می زنند. گوشه ها و نوک های متعدد کریستال های برفی همچون آینه هایی می مانند که نور سفید خورشید را منعکس می نمایند.

اما درخشش برفی که تازه آمده است، واقعی است. زیرا در این برف، دانه های برفی هنوز به صورت کامل بر روی هم قرار گرفته اند. تیزی و نوک کریستال های برفی همچون یک آینه کوچک، نور را منعکس می نماید.

منبع