ماکوکو، خطرناک ترین شهر شناور دنیا! - دنیای با نشاط مدرسه

شهر ماکوکو از همه شهرهای مدرنی که ما می شناسیم و دیده ایم، زمین تا آسمان فاصله دارد. حتی با ساختمان های شهر لاگوس که بزرگ ترین شهر نیجریه و مرکز تجاری و صنعتی این کشور محسوب می گردد هم یک جهان فرق دارد. در این زاغه پهناور و گسترده که روی آب واقع شده است و در مجاورت پلی ساخته شده است، ده ها هزار نفر در خانه های سست و زهوار در رفته ناامنی زندگی می نمایند که روی پایه های فلزی ای ساخته شده اند. اگر چه تا حالا هیچ سرشماری رسمی ای گرفته نشده است ولی تخمین زده شده است که 150 هزار تا 250 هزار نفر در این شهر زندگی می نمایند.

در گذشته شهر ماکوکو یک دهکده ماهیگیری بسیار کوچک بود که از طریق ماهیگیری که از بنین آمده بود تا بتواند برای امرار معاش کار کند ساخته شد، که این موضوع تقریبا به 100 سال پیش بر می گردد- تا قبل از این که ساخت و سازهای غیر قانونی به طول یک کیلومتر در آن انجام گردد و این دهکده تبدیل به شهر گردد. جمعیت این شهر را امروزه بیشتر کارگران مهاجری تشکیل می دهند که از کشورهای آفریقای غربی به نیجریه مهاجرت نموده اند تا بتوانند زندگی بهتری برای خود و خانواده شان بسازند.

البته امروزه دیگر آب سیاه و روغنی این منطقه اصلا برای ماهیگیری مناسب نیست، این آب حالا دیگر بوی تند و زننده ای دارد و یک لایه ضخیم از کف سفید، روی آن را گرفته است.

خانه هایی که روی آب قرار دارند از چوب سخت و محکم ساخته شده اند و روی پایه های فلزی قرار گرفته اند که این فلزها در اعماق بستر آب هستند، با این وجود گذر زمان باعث فرسودگی بسیاری از آن ها شده است. در هر کدام از این خانه ها بین 6 تا 10 نفر زندگی می نمایند حتی بسیاری از این خانه ها اجاره ای هستند. از آن جایی که بین این خانه ها آب وجود دارد، ساکنان شهر ماکوکو برای این که بتوانند در کانال ها رفت و آمد نمایند، از قایق های چوبی و کلک استفاده می نمایند. البته از این قایق ها نه فقط برای حمل و نقل بلکه برای فروش مواد غذایی و یا وسایل خانه و کلا فروش وسایل و کالا هم استفاده می گردد. در واقع ساکنان، کالاهای خود را در این کلک ها می گذارند و برای فروش آن به کانال ها می آیند.

حتی تا چندین دهه، ساکنان شهر ماکوکو به ابتدایی ترین امکانات زندگی مثل آب آشامیدنی تمیز و برق هم دسترسی نداشتند و در نتیجه با مسائل محیطی و خطرات سلامتی زیادی دست و پنجه نرم می کردند. متاسفانه سرویس های بهداشتی در این شهر هم مسئله ای جدی اند به طوری که هر سرویس بهداشتی همگانی بین 15 خانه مشترک است و همین یک موضوع کافی است تا مردم این شهر را در معرض خطرات جدی و بیماری های واگیردار قرار دهد.

از آن جایی که سطل های زباله در این شهر مفهوم زیادی ندارند، آن ها کیسه های خود را مستقیما در آبی می اندازند که دارند روی آن زندگی می نمایند. تنها راه خرید آب آشامیدنی این است که هر روز مردم، آب مورد نیازشان را از فروشندگان تهیه نمایند. دولت این منطقه اصلا توجهی به شرایط سلامتی ماکوکو ندارد و در قبال آب آشامیدنی آن اصلا مسئولیتی قبول ننموده است. در جولای سال 2012، دولت این کشور بسیاری از خانه های شناور روی آب این منطقه را کاملا نابود کرد چون معتقد بود که این سازه ها غیر قانونی هستند.

اگر چه دولت این کشور اعلام نموده بود که هدفش از از بین بردن این خانه ها نگرانی هایی در قبال مسائل سلامتی و بهداشت بوده است و این که مردم منطقه شهر ماکوکو ممکن است نتوانند از پس موارد بهداشتی شان بر بیایند ولی مردم شهر بر این باورند که این حرف ها بی پایه و اساس است و دولت فقط میخواهد تا زمین های آن ها را بفروشد و ساخت و ساز را در این منطقه آغاز کند.

اعتراضات مردمی در این منطقه به این کار به حدی بالا گرفت و رسانه ای شد که باعث شد تا دولت فکری دیگر بکند و برنامه ای را اعلام کند که طبق آن، 250000 نفر را تسهیلات و خانه می دهد و فرصت های کاری را برای 150000 نفر به وجود می آورد.

از طرف دیگر یکی از بزرگ ترین مسائل ماکوکو مدرسه آن است. اگر چه که گفته شده که اخیرا مدرسه ای شناور برای بچه ها ساخته شده است اما این مدرسه اصلا استاندارد نیست و هر آن در معرض خطر است.

اگر چه که بسیاری از افراد این مدرسه را نمادی از امید برای ماکوکو می دانند اما این ترس همچنان وجود دارد که این مدرسه سست هر آن در آب غرق گردد. این مدرسه روی آب شناور است و امکان جابه جایی دارد و معمار آن فردی نیجریه ای بوده است. این مدرسه فضای بازی برای بچه ها هم دارد پایین ترین قسمت آن به همین موضوع اختصاص داده شده است. این مدرسه ظرفیت نگهداری 100 کودک را دارد و گفته می گردد که تمام مواد و مصالح آن از مواد بازیافتی است.